مشاوره فروش : 09129156440
احتمالاً شما هم خبر دارید که این ظرف های یکبار مصرفی که روزانه در حجم زیاد استفاده میکنیم، چه فاجعه ای در طبیعت به وجود می آورند. اصل قضیه این است که ظروف یک بار مصرف به خاطر داشتن مواد نفتی و خاصیت تجزیهناپذیر، حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ سال در خاک باقی میمانند و مواد شیمیایی آن به تدریج از راه خاک وارد زنجیره غذایی خود ما میشود. یک بلای بزرگتری که ظروف پلاستیکی سر محیطزیست ما میآورند این است که اگر در خاک بمانند به شکل عایق عمل کرده و به عبارتی از تبادل هوا بین مولکولهای خاک جلوگیری میکنند. یعنی یک جورهایی ما داریم خاک را هم خفه میکنیم. البته باید حساب ظرفهای آبمعدنی و نوشابه و دوغ را از این جدا کنیم، چون این بطریها به خاطر زخامتشان امکان بازیافت دارند و خوشبختانه تکنولوژی بازیافت این تیپ ظروف هم در ایران راهاندازی شده است. یک برنامهی دیگر که رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست وعدهاش را داده، جایگزینکردن ظروف یکبار مصرف گیاهی به جای پلاستیکیهاست. خبری امیدوارکننده و خوب که یک تغییر فرهنگی و کلی اتفاق های خوب برای زمین ما خواهد داشت. چون این ظرف های یک بار مصرف گیاهی از نشاسته ذرت و گندم و سیب زمینی درست میشوند و با اینکه کمی گران تر هستند ولی طی چندین ماه در خاک تجزیه شده و حتی قابل خوردناند! بهتر دو تا کار را هیچ وقت فراموش نکنیم: تا جای ممکن ظرف یک بار مصرف نخریم. این همه ظرف توی کابینت ها هست، کمی هم با هم مشارکت میکنیم و یک نفر در خانه ظرف ها را میشوید (البته نه اینکه شیر آب هم همینجور باز!). یکبار مصرف چرا؟ اگر مجبور بودیم، کمی پول بیشتری بدهیم و وقت بیشتری بگذاریم اما ظرف یک بار مصرف گیاهی تهیه کنیم. رستورانها و بقیه را تشویق کنیم به استفاده از این ظروف برای غذاهای بیرون برشان. هر تغییر کوچکی که حتی در یک نفر ایجاد کنیم، زمین یک نفس را راحت تر میکشد. |